زیباترین خجستگی و انتخاب

سلام

سالروز بعثت زیباترین و مهربانترین و با مرام و خُلق عظیم را به همه خوبان، پاکان و عزیزترینهای زندگیم تبریک و تهنیت و خجسته باد عرض می کنم.

با یاد عزیزان و شادی بخشان زندگیم که این روزها کمی ملول اند از بعضی چیزهایی که نمی دانم چی هستند، و تقدیم شما خوبانی که به کلبه ی عشق، ترنم و آرامشم تشریف می آورید و بی نهایت سپاس از قدوم ناز و ناب نتی تان و کاش فرصت و حوصله باشد که همکلامی مان بیشتر و بیشتر گردد.

این روزها سرمست از بوی ریاحین گلهای زیبای معنوی و بهاری ام، سرمست و دلخوش به حضور حوریانی در بهشت زندگیم که این دو روز دنیا چه زیبا و پر طروات  و ناب با عشق و طپش و ترنم به این نالایق و شلوغ کار و کمی شیطون هدیه می کنند.

آمدم که هم عید رو تبریک بگم اونم از صمیم جان و دلم و هم آرزوی بهترین ها رو برای گلرخانی داشته باشم که حضور و یاد و خاطر و کلام و مرام آسمانی شان، شالوده ی جان را طراوت و عطر ناب عشق و شور و شرار و خاطره می دهد.

آمدم که بگویم گل رخان شیرین رفتار زندگیم از صمیم جان و تا ابد دنیا و آخرت دوستتان دارم، آنقدر که به این عشق و یاد و خاطره و کلام  و گل واژگان زنده و سرزنده و مسرورم.

آنهایی که قبولم دارند و وجود و کلام و مرام و احساسهایم رو که خدایم بهش رضایت دارند قبول دارند و در این دو روزه ی دنیا با هم در کنار هم با حضور و حس و حال یکدیگر عجین و همنفس و همدم و محرمیم.

این روزها را می خواهم ثبت این جا بکنم که بگویم: جان هر زنده دلی زنده به جان دگر است. و جان همه زنده دلان به جان جانان و خداوند نازان هست.

می خواهم ورزش  و نرمش و سرزندگی را با تمرینات بیشتری پیگیری و انجام دهم و از فوتسال به تنیس و بدنسازی و نرمش هم اضافه کنم، که عقل سالم در بدن سالم است.

از دوستان خبر خاصی ندارم جزء اینکه مشکلات زناشویی و ناسازگاری در بعضی زندگی ها وجود دارد که آنچه دختر و پسر نخواهند یا بخواهند همدیگر رو از دیگران کار چندانی ساخته نیست. این حکایت امروز بعضی از زوجک های زیر یک سقف رفته هستند که الفبای عشق و محبت و احساس و همکلامی و همدلی و زبان احساس همدیگر را متوجه نشده و نمی شوند، و اینها و صدها درس احساس و زندگی و ارضاء نیازهای جسمی و روحی و احساسی در یک زندگی ابتدا دو نفره ی محرمانه و ناب و ناز و مورد نیاز، درسهای مهمی هستند که خیلی ها در آن بی سوادند، ولو اینکه ادعای دوستی و دیونه بازی های الکی هم بکنند.

 بازم نمی دانم خلایق را هر چه لایق که هر چه هست از نادانی و از بعضی ندانم کاری و تسلیم حرف حق نبودن و ملاحظه ی حقوق یکدیگر و گفتارهای خدایی را نکردن است که در زندگی ها مشکلات ریز و درشتی را به بار می آورند.

وقتی صمیمت و معنویت و ملاحظه ی خدا و فرامین انسان ساز و زندگی سازش در کارهایمان و زندگی ها نباشد ، می شود آنکه نباید بشود و این می شود که زندگی که باید شیرین ترین لحظات و با صفا ترین حرکات و صمیمانه ترین ثانیه ها رو داشته باشند و دلها در هر لحظه و هر مکان برای یکدیگر بتپد، دنبال گرو کشی و گیر و واگیر و منت و هزار ناجوری و کوفته فرنگی هست که شایسته ی صحبتش نیست.

خواستم این حس قشنگ این روزها رو در این نوشته ولو اندک و بی مقدار به شما هدیه کنم و بگویم که خدایی باشیم و دلمان وقتی به اون جا و زرادخانه ی هستی ای خدای بی منتها وصل باشد، چه بمانیم و چه نمانیم ملالی نیست همه اش آرامش و سعادتمندی و شادکامی هست، فقط یک قول کوچولو و قرار ارزنده و پاینده بین خودمان باشد که هوای رضایش را داشته باشیم.

این رو خودم بارها و بارها در زندگی اندکی ام تجربه کرده ام که اگر غفلت  و غرورم زمینم زده است ولی توسل و اشتیاق و تپیدن برای داشتن و رضایتش آرامشم بخشیده است ، آنهم آرامشی که آرامش ادعایی  و کاذب دنیا پرستان و فریبکاران پر غل و غش و بیچاره های بی خدا را به تمسخر و اندک گرفته است، و دلم به حال نداشته شان سوخته است.

و می دانم  و می دانید که آدمای خنگول و غافل همان طوریکه آدمای خوب و ناز و مهربون و باخدا زیاد هست، آنها هم مختلط و زیاد است باید قدرت جذب و همراهی و دوستی بهتر گزینی تان را تقویت کنید، که سراغ هر کسی برای دوستی و حتی سلام علیکی نرویم، البته نامهربانی هم در حقشان نکنیم، فقط نگاهشان کنیم و بگذریم البته اگر حوصله و توفیق دو طرفه ی هدایت گری و هدایت پذیری بود کمی هم تلاش کنیم.

تا پستم بیشتر از این نشده، رفع زحمت کنم که بگویم سالم و ارزنده و خدایی و شادکام و مسرّت آفرین باشید.

یا حق و یا علی دوستدار خوبان و خوبیهاتون هستم