سلام و سپاس از مردم چشمان نازتان که میهمان خودستاییم می گردید! چون قراره از خودم و تنها خودم بگم، قراری که متاسفانه انجامش خیلی سخته! می گویند: آرام ، متین، منطقی ، و احساساتی هستم و یک نمه طبع شعر و شعر دوستی هم دارم، مرامم محبت است، به گلها و خوبان و مهربانانی خوشبوی باغستان زندگی و بندگی، که برای آرامش و شادی و شادابی ما به زمین هبوط کرده اند، و از بهشت بعد از تبارک الله احسن الخالقین شنیدن از زیباترین زیبای مطلق، برای آرامش و نوازش و آسایش و محبت و مودت قلبی ما قدم رنجه کرده اند، به چمنزار عاطفه و سرزمین قلب های پرطپش ما، مرحم و آرامش و ناز و لطافت می بخشند. سرور و شادمانی و نشاطم در نشاندن، لبخندی بر لبی و کمک ناقابل و یارخاطری برای دوستان و عزیزانم و گلها و غنچه های قشنگ روزگار هست. که همدلی و مهربانی را هدیه و میهمان کنند. و خوشبختی در مرام من لذت بردن از داشته هاست ... خوشبختی یعنی قلبی رو نشکنی ... دلی رو نرنجونی ... آبرویی رو نریزی ... خوشبختی یعنی دیگران را برای خودشون ... برای خواسته هاشون ... دوست بداری ، مهر و عشق بورزی!! تا باشد که عاقبت بخیر شویم. یا حق و یاعلی راه ارتباطی و تبادل نظر: aesfandyari1@gmail.com