سلام
شب است و همه در خواب ناز غنوده اند، و چه آرام و پر از سکوت آرامش را نیوش میکنند
بیدارم و حس نوشتن، ولو اندک یافته ام
فردا 28 صفر است و روز ارتحال و شهادت پدر بزرگ و نواسه ، پیامبر و امام مهربان و نیکو رفتارمان امام حسن (ع) و چه گذشته بر مردم و زمانه با وقایع رخ داده بعد از ارتحال پیامبر
از حله خبر می رسد که زائرین چند ملیت به تعداد صد تن کشته و زخمی شده است، و جان انسانها چه آسان گرفته می شود.
هر کس در هیاهوی روزگار و علاقه ها و علقه هایشان درگیرند، هر کسی دغدغه ای دارد، و هر کس هدف و مرام و آرزویی.
چه خوش است که مرام و هدفش با خوبیها و نیکی ها و موفقیت ها عجین باشد
و چه خوش است همه لحظه هایی که با شکر و عشق و تلاش گذشته باشد.
وبلاگها رو می خوندم هر کسی خاطر و خاطره ای و اندیشه و نوشته ای دارد، و هر کس از یار و نار و بار و دل زار می گوید، و چه تلخ است شنیدن فراقها و جدایی ها.
این فعلا تا باشد فرصتی و نکته ای قابل عرض.
یا حق و یاعلی