خدایی در همین نزدیکی

سلام

عصر روز دیگر از روزهای خوب خدایم

خدایی در همین نزدیکی ، خدایی در در درون و برون و اندیشه و جانمان

خدایی به زیبایی و عظمت، خوشا آنانکه قبولش دارند و حسش می کند و در همه جا حاضر و شاهد می دانند.

خوشا آنانکه یک لحظه از یادشان غافل نیست، و خوشا بر من که عاشقشم یا حداقل از نام قشنگش می نویسم

گلهای زندگیم، عزیزان و دوستان بی نهایت خدایی و مهربونم دوستتون دارم، نگاه قشنگتون را در سراپرده ی خیال و جانم به تصویر می کشم، ممنون و سپاس گذاری خوبی می شوم که لذت دیدن و درک و فهمیدن و دین داشتن را به من داد.

عزیزی تقریبا کهن سالی از فامیل به رحمت حق رفت، روحش شاد و عاقبتش بخیر باشد، سر مزارش رفتیم و شمع و گل روشن و پرپر کردیم، نمی دانم اینها برای جان و روح و آسایشش دردی را دوا می کند یا نه؟

رسم و نماد است، ولی ادبیات روشی و تبدیل ارزی آن دنیا با واسطه ای به نام ثواب و حسنه است، گریه برایش ثواب نمی شود، خیرات و کار نیک و دعا و ادای حقوق واجبش به دردش می خورد، کاش می دانستم که درون قبری که این همه گل و شمع و مردمانی عزادار دورش جمع است، چه خبر است؟

کاش بیشتر مطمئن می شدم که آن دنیا و رفتن ما چطور می شود؟

کاش ایمانم و قلب و جانم با عطر حضور دوست معطر و مزین باشد، کاش کمی لیاقت داشتم که بوی یار سفر کرده را استشمام می کردم، و کاش یک لحظه ی چشمانش رو به تماشا می نشستم.

کاش خوبتر و زیباتر گردیم و کاش همه کاشهای عزیزان و دوستان و مردمان دردمند و نیازمند و خوب و پاک و مهربون را به نیکوترین شیوه پاسخ داده می شد.

چه زود می گذرد و چه بر ما خواهد آمد؟

دوستان فکری باید کرد.

یا حق و یاعلی