هشدار و نهیب به خودم

سلام

صبح است و باران و طراوت بهاری و نم نم باران

و البته تلاش و صد تلاش و تولید و بذرافشانی و درو های علمانی .....

یک اعتراف بکنم که کمی تنبل شده ام،

چون یه مقاله قرار بود برای نمی دونم برای تهیه و  تدوین هندبوک یکی از اساتید در فرانسه ، برای مجلات فرانسوی

بنویسم و یک موضوع در جلسه ی تصویب و طرح موضوعاتش برداشتم و مورد تصویب هم قرار گرفت

این بر می گرده به بهمن سال 96 و آخر اسفند مهلت ارسالش را به زبان فارسی و انگلیسی گذاشتند

طفلکی ها آخر اسفند تماس گرفتند چون درگیر کارهای رساله بودم و کارهای متفرقه ی دیگه ، با اینکه مطالعاتی و طرحی انجام شده بود ،

ولی نهایی نشده بود

تا اینکه از دانشگاه مسئول،  محترمانه خواهش کردند که مقالات را تا آخر تعطیلات تمام کنیم ،

چون استاد مربوطه در فرانسه به ناشر قول داده است، و محذوریت های قول و الوعده و فای معروف ...

با کمی تلاش و توان،  کمی عزم جزم کردم که تا آخر تعطیلات تمام کنم که مراسمات و .... پیش آمد و عملا کار به جایی نرسید.

و طی این چند روز مقالات خوبی رزق معنوی و نصیب مان شد و مطالعه کردیم و لذت بردیم

که می تونه در پر باری مقاله ای با آن موضوع کمکم کنه ، ولی باز هم امروز و فردا و ......

از این جهت خودم را نمی بخشم و به خودم کارت زرد می دهم

و یکی لطفا به من تلنگری بزند که بجنبم

البته در این مورد انگیزه به اندازه ی کافی لاموجود  هست ، ولی خب کار علمی هیچ وقت زمین نمی ماند

 و باقیات الصالحات می شود.

بماند

ببخشید کمی موج منفی ساطع شد

فقط می خواستم شکایت از خودم به سمت خوب بودن و تلاش بیشتر داشته باشم

که نابرده رنج گنج میسر نمی شود

مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

بی هیچ مقدمه ای عاشق سخن و مرام خوب و قلبهای مهربونی هستم که از نور زیبای خدا

برخوردار و با یاد قشنگ خدا همنشین هستند .