اطاعت و لذت و عقلانیت

سلام
خیلی ها میگن ما دوست داریم آزاد باشیم

و آزادی حس قشنگی هست که هر آزاده ای آن را می چشد و اذعان به آن دارد

اما خدا وکیلی خیلی از کارهای ما از جهتی جبری و اصلا در اختیار ما نیست.

مثل اینکه در چه شرایط و خانواده ای به دنیا می آییم

و خیلی وقتها سرنوشتهایی داریم که در اختیار ما نیست.

و البته خیلی از کارهای ما بر اساس عقل سلیم  حکم می کند که این طور باشد

اگر اون طور نشه، دلمون آروم نمی گیره

مثلا ممکنه  از ترس  شب اول قبر خیلی کارای خوب خوب انجام بدیم. 
  ولی همه اش اون نیست
چون ما بر اساس اصول دینی و مبانی اعتقادی که باید داشته باشیم از بینش به انگیزش و بعد رفتار می رسیم.

و لاجرم پشتوانه ی هر رفتاری بینش ها و اعتقاداتی باید باشد .

اما خب اگر به احتمال یک میلیاردم هم این اصول حقیقت داشته باشد

چون با سرای جاودانه و ابدی که برابر بینهایت هست، روبرو باشیم که نه دست ستیز و نه پای گریز داشته باشیم،

عقل معاشی و ابزاری و سلیم همه  و همه ایجاب می کند که اگر چه احتمال ضعیف است

ولی وزن و قدرت محتمل که حیات جاودان بعد از مرگ باشه میل به بی نهایت می کند، که این کارها را صادقانه و کامل و جامع انجام دهیم.

پس اگر شب اول قبر در کنار سایر برنامه های آن جهانی حقیقت و واقعیت داشته باشه، به نظر شما غیر از این چاره و راهی عاقلانه تری هست؟
اگر هست که بفرمایید
اگر نیست که خو ...... ما هم همین کار رو می کنیم.

ولی مولای خوبان می فرماید : من اطاعت خدا فقط محض داشتن خود خدای خوبان انجام می دهم ، نه به جهت شوق رفتن به بهشت

و نه ترس از رفتن به جهندب (حهنم)

و کاش که به آن مرحله برسیم که خدا را چون خوب و اصل و ناب هست اطاعت کنیم

ولی یکی از اساتید می گوید: ما همه لذت طلب محضیم

که از بعضی جهات درست میگه

چون همه چیز را بر اساس لذت انجام می دیم. حتی طاعت خدا را

و در این نکته هزاران اندیشه و تبصره هست که فعلا حوصله شو ندارم بحث کنم

چون کلی مطالعه دارم ...

ممنون نگاهتون

یاعلی