جرعه ای از احساس

سلام

شب شده و آرام آرام به سوی جایگه خفتن، و آسودن در رویاهای دست نایافته و برنامه ها و دغدغه های فردا و فرداهای دیگرو خاطراتی که از کودکی و جوانی و گذشته مثل فلاش بک های فیلمها از ذهنت می گذرند.

اندکی به فکر می روی و به مردم و مردمان این دوران فک می کنی، از حوادث روزنامه ها و فضای مجازی تا گفتار بزرگان و اندیشه در رفتار و کردار خودت ، همه و همه تلنگری بر ایام از دست رفته ، تا رسم ها و آیین ها مختلف در اقصی نقاط عالم .

باعث افتخارم هست، که مردم متمدن و با احساس و مسلمان و صبور دارم، کشوری که لیاقتش بیش از این چیزهاست، ولی سایه های شوم جهل، و جنگ و   .... تا ده سال قبل به ویرانه ای تبدیل کرده بود، و امروز هم تلاش این نسل را می طلبد .

این مطالعه و سرگذشت ، انگیزه ای در من ایجاد کرده است، که بنویسم و بیوگرافی خودم را برای آیندگان و خوانندگان ( از جمله عزیزان و دوستانی که نظر می گذارند) ، انشاء الله که مشغله ها و کمی هم ..... بگذارد.

اسم عنوان را گذاشتم ، جرعه ای از احساس تا، احساس های نهفته ام را به بهانه وبلاگ بنگارم.

همان طوریکه دفتر های عاشقانه برای هلن زندگی ام ، از روز نامزدی  تا تک لحظه های تنهایی در زندگی مان، بهانه ی بروز گلواژ ه های احساسی شد، که با درک و احساسی عاشقانه و حقیقت مدارانه ، بنویسم آنچه یک عاشق در حد قلم این حقیر می تواند بنگارد.

مردمم، آینده ام،  و عزیزانم ، و از همه مهمتر   آیندگانی که در عرصه نوشتار شاهد و خواننده خواهد بود، شاید انگیزه خوبی باشد که بنویسم.

امتنان از کسانی که تشویق و دلگرم نوشتنم می کنند، همان طوریکه هلن زندگی ام، بارها و بارها ازم خواسته است که بنویسم.

و شاید این آغاز بهانه ای باشد برای شناساندن خودم و مرامم و سرگذشتم به مردمی که آینده به آنها تعلق دارد.

شاید در دریای خروشان مردمم ، قطره ای باشم که هستم، ولی سعی در نگارشم می خواهم تک نگاشته هایی باشم، که احیانا در آینده مملکتم مصدر کاری شدم، بیوگرافی مشخصی داشته باشم.

برای  نونهالان زندگی قشنگم می نویسم، که میوه های زندگی ام هستند.

یا حق و یا علی ................