درنگ در یک هنگامه

سلام

هنگامه ی افطار و لحظات شیرین وصال با معبود قشنگمان

هنگامه ی شیرین استجابت دعا و خواستن ها

هنگامه ی درک لذت عبد بودن و خاص و ویژه بودن

و هنگامه ی درک معرفت تعلق به بی همتای بی نیاز

یک روز دیگر و روزه ای از گناهان و تمرین صبر و تقوی و بردباری و کرامت

چه اشتیاقی هست برای درک عظمت پروردگار

و چه شور دارد درک یک جرعه از تسلیم و رضایت حق

و چه نشاطی دارد، تصور نشاط خوبان از اعمال بی مقدارمان در این لحظات

و چه روح و روان سیراب می شود وقتی به بینهایت پیوند می دهیم، تمام هستی و آینده را

آی آدما و آی خوبان و آی دوستان، شادم و با نشاط ، در کمال نداشتن های مادی و تعلق نداشتن به چیزهایی که دیگران به خاطر دل می شکنند و آبرو می برند.

آی آدما ، چه با نشاطم وقتی خودم و نفسم را به خاطر درک محضر دوست ، پاک و منزه نگه داشته ام.

آی آدما، دوستتان دارم، چون می دانم که ظرفیتی در نهاد شما خدایم گذاشته است، که توان عروج به آسمان و معنویتی دارید که فرشتگان غبطه اش رو می خورند.

آی آدما، برای نفی ناپاکی ها و رویش خوبیها و زایش ارزشها و وصال خوبان، دست به دست هم دهیم، و با صبر و تحمل و مدیریت و تکریم و احترام ، بسازیم و اقامه کنیم عدل و عدالت و مهرورزی را .

اذان  شد و التماس دعا .