وصل به جان و جانان

سلام

خوبین ؟

دیروز یه جایی مهمان بودیم

یه آقای تقریبا متشخص و اهل تجربه و سن و سال گذشته امده بود و از صاحب خانه تعریف ها می کرد

و به گمان خودش از تجربیات مردم شناسانه و اجتماعی اش می گفت که برای پیشرفت و فتح فلان قله ها و جایگاه اجتماعی

چنین کن و چنان کن و مجلس بگیر و ....

و میزبان محترم ما هم تشکر کرد و محترمانه و بدرقه ی بزرگوارانه

بعد صحبتی شد که بله ایشان لطف دارن و بعد تحلیل صحبت ها

و اما نکته ای که در آخر بهش اشاره کرده که خیلی برام جالب بود این که:

ایشان توصیه می کند که برای کسب جایگاه اجتماعی و به قول خودش کار برای خودش بیا  و فلان کارها را انجام بده

اما و صد اما دریغ که چرا این کارها و هزینه ها را برای کسب رضایت خدای مهربان نکنیم؟؟

جایگاه اجتماعی و خوش آمد مردم کیلویی چند؟

و همان جا این آیه ی قشنگ یادم آمد و گفتم  که : ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم 

و حقیقتا همین است

همه چیز و همه کار باید وصل به جان و جانان باشد که ثبات و پایداری و قشنگی بگیرد و حبط و باطل و هیچ نگردد.

مثل حبه ی گیلاس و میوه ای که تا با بند و ساقه اش وصل به درخت هست، سرزنده و ناب و خوردنی هست

و ما هم کارها مون و برنامه هامون و خوردنی شدنهامون اگر می خواهیم استوار و کار و قشنگ باشد باید وصل به

درخت و شجره ی طیبه ی الهی باشد که سرزنده و شاداب می مانیم

و این چیز قشنگی بود که کاش و صد کاش بهش باور داشته باشیم

و

باور کنیم وصل و وصلت ها را

باور کنیم وصل شدن ها را

و باور کنیم خدا را

و باور کنیم باور کردنها و بارور شدنها

ممنون نگاهتان

یاعلی