عشق و دیگر عشق

سلام

عصر نورانی جمعه و دعای سمات

تازه از خواب عصرگاهی و البته روزه ی قضایی دارم....

حال عرفانی و مسحور از کلمات استاد عرفان و سجاد.....

وصال دوست را می طلبم با تمام نالایقی و خوب آلودگی و سوزش گلویم.....

و مادری که بینهایت مهربان و این روزها کمی درمانده از بعضی ناخوشی ها

و پدری که خدا حفظش کند. در هوا و بنای خودش هست.

امروز هم کسی گفت که انسان زنده ی خدا پرست هست و بقیه که این طور نیستند

بلکه نه زنده اند و نه خدا پرست ( منظورش کافرا بود)

و البته مرگ را وعده ی شیرین دیدار حق با ائمه توصیف کرد که اگر میزبان خوبی براش

باشیم می تونیم لیاقت حضور خوبان و ائمه را داشته باشیم

مثل شهدای کربلا که لحظات آخر سرشان را به دامن می گرفتند.

این قانون خوب بودن و لایق بودن و بعد سر بر زانوی امامان باشد همیشه بر قرار هست.

یکی تو تلگرام اسمشو گذاشته بود: اگر شهید نشی می میری

با مسمی بود... واقعا ها ..... اگر شهید نشیم می میریم.

و اما در مورد عشق که قرار شد یه پست در موردش بگم اینکه:

عشق وقتی عشق واقعی باشد و خواستن و کشش حقیقی و واقعی باشد

دیگر توش هیچ بدی و ناخالصی از جمله نفرت و خیانت نیست... چون هم عاشق

آگاه به احوال و قوانین واقعی عشق است و هم معشوق هر چه را جانان پسندد آن پسندد.

این خیلی قشنگه: کارهای عاشقانه با قوانین واقعی و حقیقی که اسمش خدا و حق مطلق هست ، موافق است

و هم معشوق وقتی بداند و خواست خدا و جانان را حق بداند ، دیگر از رفتارهای عاشق رنجیده نمی شود

که بعدش اسمشو حالا نفرت یا خیانت بگذاریم....

همه چیز دو طرفه جفت و جور می شود و همه چیز رفتار بهشتی و عاشقانه ای هست که بر مدار حق استوار است.

و باز هم استاد گفت که خمیر مایه این دنیا بر اساس حق هست. وقتی حق بود و به حق رضایت داشتیم

دیگه گلایه و شکایتی نیست هر چه هست تسلیم بودن و رضایت هست.

و هر چه هست آرامش و تواضع و اقایی کردن و خانمی کردن هاست....

خب اذان شد و بشارت برای افطار

ممنون نگاهتون.....

اگر سوز دلم  با کلام بهتون منتقل نشد.... معذور دارید

یاعلی