درون سازی

سلام

وقتی که مهر دوم را برای سجده گاه نوک بینی می گذاری چقدر احساس قشنگی به آدم دست می دهد

که در محضر بهترین و مهربان ترین معبود بینی ات به خاک مالیده می شود و در سجده با تمام تواضع به خدایت

نزدیک می شوی.

دیشب جمع فاملین و خاطرات و گذر عمر و جوانانی که منتظر ازدواجند

و مادرانی که دنبال نامزد خوب برای پسران و جوانان خود هستند و غیر مستقیم گزینه ها را محک می زنند

دیشب شب خوبی بود با اینکه یلدایی بود که بلندترین هست

اما مغرور شدیم و صبح با زنگ قبل از اذان بیدار شدیم ولی برای ادای قشنگ ترین عبادت بلند نشدیم

چون در ضمیر ناخود آگاهمان این طور بود که این شب بلندترین است و هنوز وقت داریم

استاد بحث سیر و سلوک مهاجرین وانصار در مدینه را مطرح کردند که چی صفات قشنگی را از خدای خوبان

درخواست کردند که آنها را نمونه عفو و بخشش قرار دهند و در دلشان اصلا درخواست را راه ندادند

و البته راه کینه را نیز بستند چون درون را ساختن بهتر و عالی تر نسبت به برون سازی  هست.

مولانا هم می فرماید:

از قول خداوند

ما درون را بنگریم و حال را 

نی برون را بنگریم و قال را

و چی زیباست که سیرت  و درونی زیبا داشته باشیم

که همیشه عطر خوشبینی و احترام و تکریم و ادب و مهر و محبت به مشام آدمی برسد.

و چه زیباست که دل محل تجلی حق و لطافت و زیبایی ها باشد

و از هر منظره ای قشنگی اش را ببنیم و تعریف کنیم

ممنون نگاهتان

یاعلی