سنت های اجتماعی

 سلام

یکی از  مقوله هایی که قرآن و اسلام روی آن بسیار تاکید کرده است، بحث سنت های اجتماعی هست. سنت یعنی اصل تغییر ناپذیر الهی که قانون رفتارها و عکس العملهای خدایی  و طبیعت تکوینی خدا در قبال رفتار  و سرنوشت ما وضع کرده است و اصول فراگیر و همه گیر خدایی می باشد.

دیده ام که می گویم و شنیده ام که می گویم در بسیار از احادیث بهترین آدما که خدا با سنت هایش با ما رفتار می کند.

یکی از سنت های الهی سنت با صابران بودن خداوند است. و یکی از سنت های الهی و سفارش های معنوی خداوند خوب بودن و محسن بودن ادماست که خدا با نیکوکاران هست.

دوست دارم این دو اصل و توصیه و نما را در زندگی ام همواره داشته باشم. چون خوشبختانه ذاتم و خوی و رفتار و شاکله ی وجودی ام تا جایی که خودم را امتحان کرده ام، بر این اساس شکل گرفته است، چون اول انتخابم این بوده است که صبر کنم و خوبی و نفع یک کار  و احسان یک کار را بسنجم و به سمت عملی کردنش گام بردارم.

و خدا را شاکرم که بر اساس نعمت پاک فطری ام از ظلم و حق خوردن و از اینکه بخواهم دلی را برنجانم، گریزانم و عمیقا متاسف می شوم که دلی ازم رنجیده شود و عمیقا متاسف می شوم که حقی ولو اندک ( البته اول اون حق برام ثابت بشه ) از کسی ضایع کنم.

خدای را شاکرم که تا الان غریق نعمت های مادی و معنوی و سلامتی و اخلاقی که سعی کرده ام به اخلاق انبیاء و ائمه نزدیک باشه و سعی کرده ام که رضایت حق را داشته باشم.

امروز هم که دارم برای دلم و برای بعضی از عزیزان خواننده ام می نویسم ، این نوشته و وبلاگ را تقدیم می کنم به گلهای زندگی ام، که شاید یک روزی بیاید و بخواند به دختر و دخمل و پسران نازم که امید باقیات صالحاتم هستند.

این نوشته را با یاد خدایی می نویسم که به خدایی اش عمیقا اعتقاد دارم و همیشه و در همه حال هوادارم بوده است و بر عهد و سنت خودش که : من یتق الله یجعل له مخرجا ( هر کس تقوای الهی پیشه کند ، برای او راه گریز از مشکلات اندیشده می شود، اعتقاد داشته و دارم می دانم معجزات قشنگش در حد خدایی خودش در راه است و امید است که در لحظه لحظه ی زندگی ام نصیبم گردد.

پناه می برم از گمان بد و خطوات شیطانی که گام به گام ما را به بدی و پستی و قضاوت های نا به جا نزدیک می کند، و کار شیطان و سلاح او چیزی غیر از وسوسه و قضاوت های بد نیست، اما در دلهای مخلَصین و خواص و ابرار قطعا راهی ندارد.

کاش به مقام مخلَصین و پاک ترین درگاهش نزدیک و نزدیک تر گردیم.

در دنیای قشنگ خودم ، همه چیز را زیبا می بینم ، اما از عزیزانی که دوستشون دارم ، بدی و ناجالبی می بینم ، صبر می کنم و متاسفانه از چند بار توضیح دادن خوشم نمی آید.

از اینکه یک مسئله را چند بار توضیح دهم، ولی باز آن عزیز خنگولی به خرج بدهد و حرفهایم را نشنیده بگیرد و چند ین بار برایش استدلال و تحلیل و تشریح و قول و ... بدهم ، ولی باز .... خدای توبه.

وقتی کسی حرفم را نفهمد و با دنیای احساساتم تک بعدی ....... ولش کن.

که خدایی قشنگی دارم که کارها و احساسهای قشنگمون پیشش گم نمی شود . چون او می بیند و از رگ گردن نزدیک تر و از احوال همه ی دلها آگاه هست، شما ناب و نازان را چه زحمت .

که قرار است از خوبی و زیبایی بگوییم و غیر آن قیل و قال بیهوده است که ارزش هیچ دارد.

تسلیم و طرفدار و خواستار سنت هایش هستم و من این جوری با خدا و دنیا و هوای دلم حال می کنم.

دوست دارم اگر افتخار دادید کلام شما را هم بشنوم.

وگر نه که خدا شما را هم در کلبه ی قشنگ افکارتان حفظ کند.

ممنون نگاه و توجهتون

اجازه ی بدرودی

یاحق و یاعلی