دنیا و مردن و رفتن و پایداری

سلام دوباره 

امروز به اینجا بازهم پناه می آورم که درگیر وبلاگی شدم که خیلی قشنگ و مستند 

از مرگ و مردن و ادای حق خدا گفته و نوشته است. 

و چقدر روزانه و برای هر درگذشتی مستند گفته است و چقدر خوب است که 

یاد قشنگ مرگ همراهمان باشیم که اینقدر غافل و جاهل به واقعیات این جهان نباشیم 

امروز به قول برو بچ حسش نیست یا حسش پرید که رساله بنویسم 

مثل بقیه ی روزها می خوام غیر آن بکنم 

واقعا بعضی واقعیات و بصیرت و عبرت از خیلی چیزها و درس زندگی و ادامه ی زندگی گرفتن 

خیلی قشنگ و آرام بخشن است. 

و چقدر خواهیم خندید به حال آن طفلکانی که برای هیچ و پوچ و برای هر چیزی غیر از واقعیت یا 

واقعیات های خدایی و این جهانی و آن جهانی وقت تلف می کنند و گاهی هم به هم ناسزا می گویند 

و البته بار گناه و پشیمانی خود را سنگین تر می کنند. 

من از آن روزی این روزها می ترسم که هیچ راه جبرانی برایش نیست، و هیچ وقت بخششی هم نیست 

چون طرفین سخت به ثواب و خیر نیازمندند. 

و حتی در به در دنبال کسی می گردند که بار سنگین و طاقت فرسای گناه را به گردن آنها بیندازند 

و البته که شیطان ملعون قبول نمی کند چون بارها در قرآن از قولش بیان شده است که می گوید: من فقط وسوسه 

کردم و شما خودت چهار نعل به سمت به دست آوردن آن خودخواهی و خلاف رضای خدا تاختی و هیچ خدایی را 

بنده نبودی 

امروز را رو برای خودم و برای آن دنیایم و برای عاقبت بخیری ام می خواهم کمی وقت بگذارم که کاش بتوانم 

امروز باز هم شاید بنویسم و دلم سیر آرامش بیشتر می خواهد 

امروز کاش بتوانم از مخلصین به فتح لام باشم. که شیطون کارم نگیرد 

کاش همیشه این رشته ی دل به نورانیت نور خدا وصل و مشتعل باشد 

و کاش بتوانیم و بخواهیم که بهترین باشیم 

و بتوانیم آنچه رضای اوست قدم برداریم 

و دنیا همه هیچ است و ای هیچ از بهر هیچ در هیچ مپیچ 

آنچه باقی است ارزشها و خوب بودن ها و خوبی ها 

و آنچه ماندگار است خوب بودنها و ادب و احترام ها 

و البته هر کسی تعریف خاصی از هر کدامشان می تواند داشته باشد 

و کاش تعریف هایمان با تعریف های خدایی یکسان باشد 

ممنون نگاهتان که این دنیا را به خواهندگان آن واگذار کنیم 

یاعلی و مولا نگهدارتان