کمی با خودم همکلامی

سلام 

همه حق داریم و همه ی انسانها و بنی آدم به نحویی در این وانفسای زندگی مشکل دارند 

در این دنیا کسی بی غم  نباشد 

اگر باشد بنی آدم نباشد 

اما باید انسانیت داشت، درک داشت و حق و معیارهای الهی را سنجید 

چون سرو کار با قضاوت اوست 

اصل حق و حقیقت است که از قوانین الهی سرچشمه می گیرد 

وقتی بر اساس میزان حق رفتار کنیم ، همه در رفاه و آسایش و ارامشیم 

بما کسبت ایدی الناس ، ظلم و حق خوری را می آورد و این ما هستیم که به خودمون 

به جامعه و دیگران و طبیعت و .... سایر ظلم می کنیم و کارمان بعدش زار می شود 

دستم به تحقیق و تکمیل نمی رود ، چون یک سری دغدغه های آنچنانی پیدا شده است 

که نمی شود گفت و نمی شود نادیده بگیریمش 

و تراز پیرهن زر کشم را مبین چون شمع 

که سوزهاست نهانی درون پیرهنم 

اما این را مطمئن و باور دارم که با توقع از دیگرانی که خودشان دغدغه های خودشان را دارند

نمی شود موارد را به سامان رساند 

و البته دیگران هم نسبت به ما بی انصافی نکنند 

و اذان شد و امروز هم به نیمه رسید 

هی روزگار که چقدر زود می گذری 

و هی خودم که گاهی عجیب احساس تنهایی می کنم، چون خیلی ها به مرام  و شعارشون 

و حتی بعضی ها ناحقی می کنند و مثل پلی از رویمان گذر می کنند. 

و چقدر حق شیرین و عدالت شیرین تر و دوستی و عشق کمیاب و اما ارزشمند و ناب هست 

و هر کسی از دیدگاه خودشون خودشون را بر حق می دانند، اما گفتگو به شرطی که ظرفیت و شرایط 

یک گفتگوی سازنده فراهم شود ، راهگشاست

فقط آمدم که کمی با خودم درد دل کرده باشم

شاکرم به نعمتهایش 

امیدوار به فضل و رحمتش 

به امید روزی و لحظه هایی که بیشتر با هم مهربان باشیم 

خود بین و خودخواه نباشیم 

و  چقدر طعم مناجات شیرین است و شکوهمند 

مممنون نگاهتون 

یاعلی