غبطه و قول

سلام 

تازه از  همایش اندیشه های قرآنی فاضل لنکرانی آمدم  ‎

کاش منم یک مقاله داده بودم غبطه خوردم ‎

به حال دوستان فعال 

مگه هم وقت 24 ساعت در شبانه روز نداریم؟ خب چرا به بطالت می گذارانیم و مقاله نداریم؟ و کارهای قشنگ 

و مفید و تالیف ات دیگر نداریم؟ 

انشاء الله از همین جا به خودم و شما قول میدم که تو همایش های قرآنی دیگر مقاله قشنگ و عالی و برنده شده 

تحویل بدهم 

مهمان طفل معصوم حالش عالی شده بود، تشریف برد چقدر بعد از رفتن میهمان دل آد م میگیرد چون کمی 

انس گرفته بودیم و البته کمی احساس اینکه خب حالش بدتر نشه و خب سر خونه زندگیش باشه 

صله رحم قشنگ هست 

امروز عصر نرفتم پیش حاجی، اگر چه تنهاست و البته مطالعه دارد اونم خیلی زیاد 

فردا جمعه و روز قشنگ دیگر 

بکوشیم که عمر در گذر است و افتاب تموز 

خواجه غرّه هنوز 

از شعر : عمر برف است و آفتاب تموز 

راستی یک دوست دوران لیسانس و فوق لیسانس را دیدم از اون رفقای بی ریا و خودمانی که 

اهل صحبت و تحلیل و حال  و احوال هست، دو تا دختر ناز داره، خانمش دانشجو بود تو تهران که 

کل ون بچه های ارشد میبرد دم دانشگاهش و در تب و تاب و جوک دوستان بود 

بعد از ناهار همایش که متاسفانه نوشابه هم داشت و نمیشه ازش گذشت، رفتیم اتاق کارش 

و کلی از همه جا صحبت کردیم و از داداش و آلمان و آینده و ایران و هلند و شغل و درآمد و نجف و ترکیه 

و بچه ها و عراق و افغانستان و آذربایجان و زادگاهش قیدار و قانون و التزام به قانون و .... گفتیم 

از دامادی و خرج  و مخارج و فرهنگ و رسم و رسومات سنگین و خلاصه از دوستانی که به مقام و منصب 

در اثر تلاش و جسارت خودشان رسیده است. 

گپ و گفت خوبی بود، اگر چه کمی سبک شدیم ولی خب نتیجه ی کاربردی خاصی نداشت، جز اینکه 

شاید بعد از فارغ التحصیلی همکاری هایی داشته باشیم 

فعلا همین ها تا ببینم خدای قشنگم چی می خواد 

اللهم وفقنا لما تحب و ترضی 

ممنون نگاه تون 

یاعلی 

‎