عدالت و عدالت گستر

سلام 

یک روز تازه و یک رویای قشنگ از عشق و محبت و داشتن های قشنگ 

و خدایی که بزرگ و ارامش بخش و چقدر تکیه گاهم هست 

امروز که به ساعت دوازده اش رسیده ام اتفاقها و فکر ها و تصورها و نگاههای قشنگی را شاهد بودیم 

به همه مخلوق و معشوق ها و گلها و عزیزان و هر عزیز نازی که نگاه کردم و فکر کردم، برایش بهترین ها را خواستم از خدا 

و در مورد هر حرف  و احساسش بهش حق دادم و چقدر دنیاهای ما متفاوت است با خیلی ها چون در شرایط یکدیگر قرار نداشته 

و نداریم 

و این است که باید به همه باید سلام کرد ( البته غیر از آن هایی که بویی از محبت و انسانیت نبرده است که پیش فرض همیشگی مان هست) 

و چقدر انسانها و انسانیت که مخلوق و روح قدسی خداست، قشنگ و دوست داشتنی هست 

و چقدر به عشق و دوست داشتن و دوست داشته شدن محتاجیم 

و چقدر تولدها و شوقهای تولد و داشتن های همدیگر قشنگ هست 

و چقدر چشمان آدم غوغا می کند و این نگاهها خاطره آفرین  و قشنگ و ناب هست 

و چقدر دوست دارم داشته باشم و ببخشم و بگویم و ببخشم عشق را محبت را خوشحالی 

و چقدر دلم برای دوستان عزیزم از دوران کودکی و نوجوانی مخصوصا نوجوانی ام تنگ شده است 

کاش همه شون را یک بار دیگر از نزدیک ببنیم که چی کرده اند با روزگار و کجای این دنیا قرار دارند 

چند شب پیش در برنامه ماه من از شبکه سه دو تا جوان مهاجر زاده و افغانستانی را برای مصاحبه و گفتگو آورده بودند 

و چقدر حرفای قشنگی زدند و چقدر مجری یا از جدی یا هر چی از حرفها و محدودیت هایی که در حق آنها روا داشته می شود، تعجب می کرد

و ایندو عزیز مادرشان با اینکه ایرانی هست اما همچنان از اولین حقوق انسانی محروم هست اونم در مملکتی که به اسم امام زمان علیه السلام هست

و چقدر حرف قشنگی زد که سه نسل این مردم در قلمرو جمهوری اسلامی دارند زندگی می کنند اما همچنان به اسم مهاجر بدون حداقل حقوق انسانی 

شب را به روز می رسانند 

خانم دکتر علیزاده حرف قشنگی زد که مگه مهاجر بر اساس تعریف دایره المعارفی این نیست که کسی که از جایی به جای دیگر مهاجرت کرده باشد 

و این نسل سوم از کجا به کجا آمده است از شکم مادر به این سرزمین آمده است هم باید مهاجر قلمداد کند. 

در آمریکای خیلی بد و این همه مستحق مرگ، اگر در قلمرو آسمانش بچه ای متولد شود ، اون بچه آمریکایی حساب می شود و از حقوق شهروندی 

برخوردار می شود، اما در مملکت امام زمان ، ام القرای جهان اسلام و مهد تشیع و هر چی هر چی که 40 سال هزاران بار ادعایش را شنیده ایم، 

سه نسل از یک مردم در یک مملکت زندگی کند و باز هم مهاجری باشد که حق ثبت خیلی چیزها به اسمش نباشد و حق انتخاب شغل و ... نداشته باشد 

حق رای دادن و حق مالکیت و حق انتخاب شدن و ... حق شاغل شدن و حق اثبات شایستگی هایش نداشته باشد. 

اینا را به کی باید گفت ، فقط به امام زمان باید گفت که خدایی که بزرگ است و جای حق نشسته است و ظهر الفساد فی البحر و البر بما کسبت ایدی الناس 

لاحول و لا قوت الا باالله 

زبان روزه به فرمایش مولا علی علیه السلام، شققیه هدرت 

ممنون نگاهتون 

و ممنون خدایی که در همین نزدیکی هاست

پ. ن: 

و البته ایران و ایرانی هم شرایط خاص خودش را دارد و تا ظهور حضرت نیامده همه در شرایط خاص غربت و مشکلات هستیم و البته قاعده ی دنیا همین هست 

و مهم آن است که چطور تابع حق و عدالت و منتظر منجی باشیم که عدالت گستر جهان هست 

یاعلی