رابطه ی مستقیم بین ایمان و آرامش

سلام 

از معرفت و مولانا و پندها و نگاه خدایی  و قرآنی اش خیلی خوشم میاد 

مخصوصا این شعرش که دنیا دنیا و جهان جهان معرفت و ترسیم الگوی جهان بینی و ندای درونی 

و سرنوشت جهان و انسان و انسانیت هست 

تقدیم نگاهتون که واقعا زیباست 

و نگاه عزیزانی که به آن دوخته می شود و در عمل و فهم و تفکر در آن واقعا ایده آل  است 

در این عصر کمی ( البته واقعا گرم و هات قم می گویند 45 درجه ) واقعا این شعر و شعور و معرفت مولوی بعد از 

بستنی خانوادگی و سریال جومونگی همراه مادر و نگاه قشنگش و عزیزان گل می چسپد: 

‎

روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود
به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا
یا چه بوده است مراد وی از این ساختنم

آنچه از عالم عِلوی است من آن می گویم
رخت خود باز بر آنم که همانجا فکنم

مرغ باغ ملکوتم نِیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم

کیست آن گوش که او می شنود آوازم
یا کدام است سخن می کند اندر دهنم

کیست در دیده که از دیده برون می نگرد
یا چه جان است نگویی که منش پیرهنم

تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی
یک دم آرام نگیرم نفسی دم نزنم

می وصلم بچشان تا در زندان ابد
به یکی عربده مستانه به هم درشکنم

من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم
آنکه آورد مرا باز برد تا وطنم

تو مپندار که من شعر به خود می گویم
تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم

یادش بخیر این شعر را دوران دبیرستان در مشهد عشق و نوجوانی و سرمستی 

در کنار حرم امام رئوفم و در محله ی خاطرات نوجوانی و قرآنی و فامیلی ام می بایستی 

که حفظ کنیم. 

برای مدرسه ی راهنمایی ایمان و با اقای خانلری دبیر ادبیات یک جوان باحال و با مرام 

یادش بخیر 

آقای گنجی مدیر و اقای عبداللهی دبیر زبان و ریاضی 

و همه و همه ی عزیزانی که بودند و هستند و خیلی هاشون الان پراکنده از آنجا شده اند 

در اقصی نقاط عالم و ایران و مشغول زندگی و دغدغه های قشنگش 

و من و دنیا و خاطرات و دغدغه ها و مسیر و سرنوشت و حال و افکار و عشق و محبت و 

آخرت  و نگاه و عزیزانم 

و چی شود آینده 

و چی شود آخرت 

و چی شود دنیا جاودانه ی آن جهانی 

و چی شود سرنوشت  و کوله باری که با خود قرار هست برای سفر اخرتمان ببریم 

و چی شود پاسخ گویی ها و عاقبت انشاء الله بخیر ی مان 

و چی شود عزیزان عزیزم که انشاء الله عاقبت بخیر دنیا و آخرت باشند و باشیم 

مهم همین است که شرمنده ی خدا و خلق خدا نباشیم و لبخند رضایت خدا و خوبان درگاهش 

را در زندگی در ره مهرورزی و خیرات و خوب بودن ها داشته باشیم 

و نوشتن از خوبی و عشق و محبت و مهربانی و آرامش همیشه زیباست 

مثل رابطه ی مستقیم بین ایمان و آرامش 

ممنون نگاهتون 

یاعلی