سلام
همچنان مشغول کارهای قشنگ و ریزه کاری ها و البته تصمیم های بهتری شدن ها
ولی خب دنیا همین هست کمی تا قسمتی به سمت بینهایت شدن ها و به سمت خوب بودنها
سریال مردگان متحرک را داریم تند تند مرور می کنیم و چقدر سرگردانی و مردنها و رفتن ها
و تلاش ها و احتیاط ها
چندین روز هست از وقتی که سالن تعطیل شده است بیرون نرفته ام
فقط حیاط و دو تا بوته ی فلفل که بار فلفل داده و دو تا درخت توت البته سه تاست
یا یک مادر که تنه ی اصلی و دو تا جوان که پا روی دوش مادر گذاشته و قد کشیده است
و مادر آن پایین پهن شده است و دو نهالش را به بار رسانده که سر و شاخ برگشان
از دیوار حیاط بالا زده است و عابرین می دانند که اینجا درختی هست و قرار هست توت باشد
و به قول دختر عمو خدا که (درخت نر ) نباشه. خخخخ
چون درخت نر توت نمی دهد و البته شاید
و البته ما به اسم شاه توت گرفته ایم
و آسمانی که پنجره های چهار طبقه ی سفال قرمز روبروی حیاط ما
و حصار های قشنگ و آلمینیومی خانه ی جدید عرب عراقی سرمایه دار را نشان می دهد
و چی خوب است که ایران امنیت هست و همسایه های عراقی و افغانستانی در دو طرف خانه ی ما
خانه های مجلل و مرمری ساخته است و محله ای که اکثرا اهل فرهنگ و ادب
و اخلاق هست
و این خانه ی رئیس بانک کناری که هر سال به ماشین های شاستی بلندشان اضافه می شود
و چقدر توزیع درآمد در این کشور اشکالات جدی دارد
باز هم تماس تصویری با مادری که پر از احساس و محبت است و بوسه های پشت تلفنی
و حسین که چقدر ماشاء الله پر شور و پر از جست و خیز هست
و البته حرکتش در عرض هست و مثل داداشش بالا و پایین فعلا نمی پرد
و خدا عاقبت همه ی گلهای زندگی را بخیر کند
و همان طوریکه گفتم قبلا خانواده چیز قشنگ و خوبی هست
و به قول اون تیر انداز که خانواده آدم را سرپا نگه می دارد
و بچه که شادی آور است و البته هر بچه ی و هر جوانی و هر انسانی
قلق اخلاق خاص خودش را دارد مهم این است که روش و صبر و بردباری
و اعتماد متقابل و احترام و محبت متقابل رعایت شود
و چقدر دلم برای دعوت های دوستانه و پر از جمعیت تنگ شده است
نکنه دیگه تا وقتی این کرونای لعنتی هست روی خوش و رفت و آمد نبینیم ؟
خدا نکنه و البته خدا عاقبت همه مون را ختم به خیر کنه که چی با کرونا و چی
بدون کرونا دست خالی از این دنیا نرویم
خب ممنون نگاهتون
می خوام خلاصه تر بنویسم
یاعلی